Burada herkes diğerinin kurtuluşu, herkes yalnız günlerinde sığınak, herkes Allah’ı hatırlatıyor.

Söylendiği gibi, cenaze herkesin kapısında uyuyan bir devedir (Hepimize gelir), ancak bu konunun karmaşıklığı bugün ailelerin omuzlarına muazzam maliyetler yüklemiştir. Cenazeler günümüzde görkemli törenlerle yapılır, ancak bir süredir Tebrizliler bu muazzam maliyetleri iyi işlerle “ödüyorlar”.

Kadife çiçekleri

Bir gazeteci ve sözde yazar için kırlangıçların sesinden, nergislerin kokusundan, kelebeklerin dansından, umuttan, umuttan söz etmek, karanlık bir sokakta dolaşırken birdenbire yüzünde bir ışık parlamasıyla karşılaşan birine benzer.

Bazı haberler benim için böyledir, karanlığın ortasında tam bir ışık! Daha açık bir şekilde ifade etmek gerekirse, mesela, Doğu Azerbaycan Kefaret Karargahı’nın halkla ilişkiler numarası telefonuma geldiğinde, iyi bir haber duyacağımdan eminim, genç bir adamın geleceği için serbest bırakıldığını, bir babanın küçük kızına sarılmak için serbest bırakıldığını, bir annenin parmaklıklardan serbest bırakıldığını ve annelik sevgisini çocuklarına adayacağını duyacağım! Bu aramadan sonra gülümseyeceğimi, sizin kendi gözleriniz üzgün olsa bile, birinin üzgün gözlerini mutlu edebileceğinizi yazacağımı biliyorum.

Bir haberin ortasındaydım ki, İl Kefaret Karargahı’nın halkla ilişkiler müdürü Aghaei Bey’in numarası telefonumun ekranında belirdi. Tereddüt etmeden cevapladım! Merhaba Aghaei Bey, nasılsınız? Bana iyi bir haber vermek istediğinizi biliyorum! Tereddüt etmeden konuya girdi; “Hamidi Hanım, tutukluları serbest bırakmada rekor kırdık! Ve bu, Tebrizli bir vatandaşın ölümüyle oldu.

Tebrizli iş adamının cenaze töreninde 75 mahkumun serbest bırakılması

Peki, kaç kişi serbest bırakıldı? Bay Aghaei bu haber hakkında hemen bilgi veriyordu: “Hacı Hüseyin Zarrab, Tebriz’deki yatırımcılardan biri ve ülkenin çelik endüstrisinde öncülerden biri, hatırlayacağınız üzere, birkaç gün önce vefat etti. Bu tutukluların serbest bırakılması, iş adamları, yatırımcılar ve aileleri ve akrabalarının katılımıyla ödenen cenaze masrafları nedeniyle gerçekleşti.”

Rahmetlinin kendisi, yakın bir akrabasının cenaze töreninde, bir çelenk dolusu çiçek getirildiklerini gördüğünde, kızının kulağına şunları fısıldadı: “Bana bir şey olursa, böyle çelenkler ve pahalı çiçekler getirmelerine izin verme, ne anlamı var ki? Bana bir faydası olmayacak. Bunun yerine, bir mahkumu serbest bırak. Bir babanın elini çocuklarının ellerine koy. Onlardan birini hapisten çıkar.”

Aghaei bey de ayrıntılı olarak anlatıyordu: Merhumun bu özgürlüğe katılan arkadaşlarından biriyle konuşurken, hem unutulmaz olmak hem de arkadaşımızın ruhunu mutlu etmek ve toplum üzerinde bir etki yaratmak için iyi bir iş yapmak istediğimizi söyledi. Bu nedenle, Hacı’nın bu vasiyetini damadından duyduğumuzda, “Eh, bundan daha iyi bir yol ne olabilir! Hadi hepimiz el ele verelim ve gönülsüz tutukluları serbest bırakalım.” dedik.

Kısacası, merhumun bu vasiyeti herkesin bir araya gelip 75 gönülsüz tutuklunun serbest bırakılmasına katılmasına yol açtı. Başka bir deyişle, bu Kefaret Karargahında bir kayıt olarak kabul edilir, çünkü 75 kişi sevdiklerini kaybetmeleri ve onun vasiyeti doğrultusunda hapishaneden serbest bırakıldı.

Cenaze törenleri ve çelenkleri, düğünler ve evlilikler ve bir çocuğun doğumu vb. için ödeme yapmak da dahil olmak üzere herhangi bir vesileyle bir mahkumu serbest bırakma konusu, Tebriz ve Doğu Azerbaycan eyaletinde popüler bir gelenektir. Geçtiğiniz herhangi bir sokak ve caddede, bu kayıp sevilen kişinin ailesinin istemsiz bir mahkumun serbest bırakılmasına katıldığını yazan pankartlarla karşılaşırsınız.

Bu pankartlar sadece pankart değil, okunması gereken şeylerdir ve burada herkes diğerinin kurtuluşudur, herkes aynı zamanda yalnız günlerinde bir sığınaktır ve burada herkes bize Tanrı’yı ​​hatırlatır.

Doğu Azerbaycan Eyaleti Kefaret Dairesi Halkla İlişkiler Müdürü’nün verdiği bilgiye göre, bugüne kadar Tebriz ve eyalette 3.800’den fazla aile bu güzel geleneğe katıldı.

Yazan: Ketayoun Hamidi